Hartelijk bedankt voor het delen van deze video. Zoals altijd een duidelijke uitleg, openheid en positieve energie.
Ik herken het ook onmiddellijk. Ik wil graag een leuke en goede ouder zijn maar maak idd ook bloopers. Ik vind het prima om indien nodig sorry te zeggen. Doe ik ook bij andere mensen. Zou niet weten waarom niet bij mijn eigen kind. Ik vind het super belangrijk om dit juist bij mijn eigen kind te doen. En precies om de reden die jij benoemt Jospehine, namelijk om verbinding te maken.
Opvoeden is voor een groot deel het goede voorbeeld geven. ‘Walk your talk’ om het zo maar uit te drukken. Ik wil mijn kind laten ervaren dat het prima is om sorry te zeggen als dit nodig is.
Vaak krijg ik de indruk bij andere mensen dat ze sorry zeggen moeilijk vinden ivm gezichtsverlies, schaamte of het verlies van geloofwaardigheid of integriteit. Dat vind ik jammer.
Het leven is geen wedstrijd. Het ego is gebakken lucht en stuurt ons meestal precies de onjuiste weg op.
Verbinding maken met je medemens, deze sociale vaardigheid, vraagt oefening. En ja, soms ga je dan op je gezicht, ga je onderuit. Maar waarom vallen we? Om weer op te staan. Hier kunnen we van leren. Dit is onze uitdaging. Een uitdaging die zeker de moeite waard is om aan te gaan. En dus zeker ook als ouder. Deze lessen verrijken je vaardigheden als ouder en verrijken je ook als persoon. Het ouderschap is geen uitgestippeld en vastomlijnd plan. M.i. is het ouderschap – net als het leven – onderhevig aan verandering en je groeit met je kind mee.
Mooi wat jij zo perfect toe voegt aan het artikel, dank je wel.
Fijn dat jij ook aangeeft dat je ook tegen andere mensen soms sorry zegt is prettig want je kunt het idd ook oefenen met de bloopertjes die je maakt t.o.v. andere mensen.
Mensen die het nog niet zo gewend zijn, kunnen zo met de kleinste foutjes oefenen om de ‘maar’ achterwege te laten. Prettig laag risico en je leert het zo.
Walk your talk is hier idd helemaal van toepassing. En het is Win-Win.
Want zo’n kleine daad maakt je een veel fijner mens voor anderen en ook voor jezelf.
Je erkent de ander en je blijft zelf als het ware ‘schoon’ van binnen.
Hoi Josephine
Hartelijk bedankt voor het delen van deze video. Zoals altijd een duidelijke uitleg, openheid en positieve energie.
Ik herken het ook onmiddellijk. Ik wil graag een leuke en goede ouder zijn maar maak idd ook bloopers. Ik vind het prima om indien nodig sorry te zeggen. Doe ik ook bij andere mensen. Zou niet weten waarom niet bij mijn eigen kind. Ik vind het super belangrijk om dit juist bij mijn eigen kind te doen. En precies om de reden die jij benoemt Jospehine, namelijk om verbinding te maken.
Opvoeden is voor een groot deel het goede voorbeeld geven. ‘Walk your talk’ om het zo maar uit te drukken. Ik wil mijn kind laten ervaren dat het prima is om sorry te zeggen als dit nodig is.
Vaak krijg ik de indruk bij andere mensen dat ze sorry zeggen moeilijk vinden ivm gezichtsverlies, schaamte of het verlies van geloofwaardigheid of integriteit. Dat vind ik jammer.
Het leven is geen wedstrijd. Het ego is gebakken lucht en stuurt ons meestal precies de onjuiste weg op.
Verbinding maken met je medemens, deze sociale vaardigheid, vraagt oefening. En ja, soms ga je dan op je gezicht, ga je onderuit. Maar waarom vallen we? Om weer op te staan. Hier kunnen we van leren. Dit is onze uitdaging. Een uitdaging die zeker de moeite waard is om aan te gaan. En dus zeker ook als ouder. Deze lessen verrijken je vaardigheden als ouder en verrijken je ook als persoon. Het ouderschap is geen uitgestippeld en vastomlijnd plan. M.i. is het ouderschap – net als het leven – onderhevig aan verandering en je groeit met je kind mee.
Josephine, ik kijk uit naar je volgende video.
Met warme groet,
Bianca
Hoi Bianca,
Mooi wat jij zo perfect toe voegt aan het artikel, dank je wel.
Fijn dat jij ook aangeeft dat je ook tegen andere mensen soms sorry zegt is prettig want je kunt het idd ook oefenen met de bloopertjes die je maakt t.o.v. andere mensen.
Mensen die het nog niet zo gewend zijn, kunnen zo met de kleinste foutjes oefenen om de ‘maar’ achterwege te laten. Prettig laag risico en je leert het zo.
Walk your talk is hier idd helemaal van toepassing. En het is Win-Win.
Want zo’n kleine daad maakt je een veel fijner mens voor anderen en ook voor jezelf.
Je erkent de ander en je blijft zelf als het ware ‘schoon’ van binnen.
Happy-Groet,
Josephine