Vind jij het ook zo vervelend als je kind grove- ofwel schuttingwoorden gebruikt rond het onderwerp
seksualiteit?
Zeg je nu “ja”, is dat niet zo vreemd, want dat geldt voor heel veel ouders.
– “Is dat nou echt nodig?”, vraag je je af.
– “Kan dat niet anders?”
Het goede nieuws is, ja, dat kan anders.
Nu zal ik een voorbeeld uitwerken.
Als alles je vreemd of lastig voor komt, probeer dan eerst alleen stap 1 en daarna stap 2 te begrijpen.
Nu de situatie:
Stel: Je hoort je 11-jarige kind tegen zijn/haar vriendje iets zeggen en je vangt het woord ‘neuken‘ op.
Je kind weet niet dat jij dat gehoord hebt, maar jij wilt zulke woorden eigenlijk niet horen van je kind.
Wat nu?!
Stap 1: Sta eerst in je hoofd even stil bij jouw emoties
Wat merk je aan jezelf: Voel je paniek, moet je stiekem lachen, voel je je boos?
– “Ik vind dat hij dat niet hoort te zeggen!” – Dit is een mening en géén gevoel!
– “Ik word heel boos, als hij dat zegt!” – Dit is wél een gevoel.
Heb je er best wel veel of zijn je gevoelens nogal heftig, reageer dan niet meteen op je kind.
Geef je eigen gevoelens eerst even vriendelijke aandacht.
Welke voel je allemaal?
Benoem ze bijvoorbeeld even in je hoofd, en kies daarna wat je 1 tot 3 sterkste gevoelens zijn.
Pas als je sterke emoties afgenomen zijn ga je naar een volgende stap.
Vind je dit best makkelijk, kun je deze stap gewoon ter plekke in een paar seconden doen.
Vind je het lastiger, ga dan desnoods even naar een plek voor jezelf om er bij stil te staan.
Het kan ook zijn dat je emoties zo sterk zijn dat je het beter maar even een nachtje de tijd kan geven om te laten
zakken.
Stap 2: Sta in je hoofd even stil bij je kind
Denk even na: Hoe is de situatie? Om welke reden zou je kind dit zo zeggen?
Ook deze stap kan in een paar seconden klaar zijn.
Heb je er geen ervaring mee en vind je het lastig, kan het je enorm veel verder helpen door er echt 10 minuten ergens alleen voor te gaan zitten met pen en papier.
Voorbeeldvragen die je daarbij kunnen helpen:
– Wil je kind indruk maken of zich uitsloven?
– Probeert je kind iemand te shokkeren?
– Weet je kind wel echt wat dat woord betekent?
– Zegt je kind dat woord vaker?
– Hoe reageert het vriendje/vriendinnetje erop?
– Welke woorden gebruikte zijn vriendje/vriendinnetje net?
– Welke emoties zie je bij jouw kind en bij zijn of haar vriendje/vriendinnetje?
Weet je de antwoorden op deze vragen allemaal niet zo goed, is dat helemaal prima.
Des te meer reden om het gesprek met je kind dan ook met vragen en vanuit interesse en vriendelijkheid te voeren.
Er zal een wereld voor je open gaan.
“Wat een gedoe zeg. Waarom kun je die grove taal niet gewoon verbieden?”
Natuurlijk kan dat en misschien bereik je dat je kind thuis geen grove taal meer gebruikt.
De kans dat je kind dat ergens anders in sterkere mate zal gaan doen, is echter groter.
De kans dat je daarna nog in opbouwend gesprek raakt met je kind over seksualiteit is juist kleiner.
Daarom geloof ik niet direct in zo’n verbod.
Het is een korte termijn oplossing die tevens de relatie met je jonge tiener ondermijnt.
Het is een kwestie van kiezen wat jij wilt.
Wil je op een manier reageren die jou en je kind verder helpt, zijn stap 1 en 2 erg belangrijk.
Stap 3: Heb een gesprekje met je kind
Dit kun je ter plekke doen, of je bewaart het voor een ander moment die dag of die week.
Bijvoorbeeld als je 10 minuten later wat te drinken voor je kind of de kinderen hebt of ‘s avonds als je kind net in zijn
of haar bed ligt.
Maak het in ieder geval NIET zwaar en groot.
Doe het als het ware tussen neus en lippen door.
Lees hier de 3 voorbeelden, hoe je je kind kunt aan spreken >
2 Voorbeelden voor als jij en je kind nog niet gewend zijn aan zulke gesprekjes en 1 wanneer jullie dat al wel zijn.
Tegelijk simpel en ingewikkeld
Ja, dat was leren fietsen misschien ook wel. Maar denk je daar nu nog ooit aan?
Nee toch!
Start klein, namelijk met stap 1.
Wat gebeurt er in jouw hoofd als je jouw kind zulke taal hoort uitslaan?
Niet zo moeilijk (meer)?
Dan kijk je pas naar stap 2.
Ga dus doen!
Want dat fietsen heb je ook niet met 1 x proberen geleerd.
En als het niet meteen helemaal lukte, probeerde je het weer…
en weer… en weer!
Vallen is niet zo erg, niets proberen misschien wel.
Ik merk steeds weer hoe graag kinderen zelf iets willen zeggen.
Hoe graag ze willen dat de volwassene naar hem of haar luistert, interesse toont.
In het dagelijks leven met elkaar verslonst dat vaak tussen ouder en kind.
Niet omdat ouders niet geïnteresseerd zijn, maar ze zijn gewoon te druk met de gewone daagse beslommeringen.
Zodra je zelf laat merken dat je echt of beter naar je kind wilt luisteren en benieuwd bent
naar wat hij of zij denkt, voelt en weet, verandert er iets bij je kind.
Jouw kind zal anders op jou gaan reageren. Menig kind heeft zijn ouders daardoor al zeer aangenaam verrast.
Ik besef dat papier gewillig is en dat elk kind, elke ouder en elke situatie anders is. Haal eruit wat voor jou inspireert.
Ik hoor heel graag jouw mening, speciaal over dit artikel en deze voorbeelden.
Ik wil graag dat jij er heel veel aan hebt en dus blijf ik zoeken, hoe ik dat zo goed mogelijk kan doen.
Wil jij jouw mening er over geven? Bijvoorbeeld:
– Wat ontbreekt er in dit artikel, voor jou?
– Waar wil je meer over weten of meer voorbeelden van, betreffende schuttingtaal van kinderen?
Klik nu op de groene knop hieronder en vul het in. Jouw mening hier over zet ik nergens openbaar.
Dank je wel voor jouw inbreng.
Op jouw welbevinden, dat van jouw omgeving en van de wereld,
Josephine
Comments are closed.