Ik geef het toe, de eerst volgende zin vind ik een beetje een rare. Komt‘ie:
Als richtlijn adviseer ik namelijk dat je minimaal 1 keer per maand zelf iets op het gebied van seksualiteit in de breedste zin van het woord, aanhaalt in het bijzijn van je 10-12 jarige kind.
Het vreemde er aan vind ik, dat je opvoeden niet in zulke richtlijnen kunt vangen.
Waarom doe ik het dan toch?
Ontdek de 2 kanten: die van jou + die van je kind
Veel ouders hoor ik vertellen dat zij zelf heel open zijn rond dit onderwerp.
Echter van de kinderen hoor ik nog vaker, dat zij het gevoel hebben NIET zo goed over dit onderwerp te kunnen praten met hun ouders en dat ze dat eigenlijk best wel zouden willen.
Liegt er 1 partij?
Nee hoor.
Beide partijen vertellen oprecht hoe ZIJ het ZELF ervaren.
Kijk nu eens in gedachten naar de afgelopen maanden van dit jaar.
Hoeveel gewone gesprekjes (mag heel kort zijn) op het niveau van je jonge tiener heb jij gehad waar je 10-12 jarige bij was?
Flauwe grappen en platte humor mag je niet mee tellen.
En hoe vaak was dat ongeveer in het vorige jaar?
Wanneer ik langer met ouders praat, blijkt vaak dat ouders het wel zouden willen maar toch weinig gesprekken hebben over dit onderwerp.
‘Maar mijn kind vraagt niets, die is er niet mee bezig’, zegt de ene moeder.
‘Maar mijn kind wéét gewoon dat ie altijd bij me terecht kan’, zegt een ander.
‘Hmm, is dat wel zo?’
Klik naar het artikel: Nieuwsgierig zijn, gouden ingrediënt 1 van de (seksuele) opvoeding
Dat ik dit zo allemaal benoem is niet om boos naar jou als ouder te wijzen.
Ik wil wel graag jou dit inkijkje geven: zodat je ontdekt dat kinderen er vaak anders tegenaan kijken.
Zodat je een extra stapje wilt gaan doen waardoor je kind wel jouw openheid gaat merken.
Simpel actie plan
Wat namelijk flink helpt, is wanneer ouders actief LATEN ZIEN dat ze er open voor staan.
Dat doe je door minimaal 10 x per jaar, verspreidt over de maanden, het onderwerp zelf aan te snijden bij je kind.
Door zelf als ouder er iets over te zeggen of te vragen.
Dan zal jouw kind naar jou toekomen, als hij iets wil vragen of vertellen. Of als hij problemen heeft.
Slecht nieuws: het kan best (een beetje) eng zijn, de eerste keren
In het begin kan het best lastig zijn om zelf te starten.
Dan is het misschien wel een drempel voor je.
Iets waar je je best wel effies over heen moet zetten.
Zodra je over die eerste paar keer heen bent, gaat het je al snel gemakkelijker af.
Goed nieuws: het kost nauwelijks tijd
Zijn zulke gesprekken tussen jou en je kind nog niet helemaal gewoon, adviseer ik je om het in het begin in te plannen in je agenda, op de kalender of in je smartphone.
Zo herinner je jezelf eraan dat je er iets mee doet, een stapje gaat zetten.
Anders vervliegt je goede bedoeling in de waan van de dag en dat is zonde.
Dit kost je, in het begin, schat ik 30 minuten tijd in 1 maand. 
Dat is 1 minuut per dag.
Dat is inclusief het zoeken of bedenken van een aanleiding, het in je hoofd oefenen hoe je het gesprek(je) start en de uitvoer ervan.
En daardoor komt jouw kind daadwerkelijk bij jou, wauw!
Echter, ik besef het steeds weer, woorden zijn mooi maar passen ze de lezer, passen ze jou eigenlijk wel?
Vertel wat jij herkent in dit artikel.
Of wat je mist of waar jij tegen aan loopt.
Schrijf het in het tekstvak onderaan deze pagina en klik op de blauwe ‘submit comment’ knop.
Want ook ik leer steeds weer bij, zo ook jij hoop ik.
Geef je reactie en steun mij en anderen daarmee, groeien is soms al lastig zat, toch?
Vind je dit waardevol of ga je het stappenplan liever samen met iemand doen?
Deel het met je vrienden, familie en kennissen, want 1 plus 1 is 3.
Veel gespreks-plezier,
Josephine
Tja dat hoorde ik ook op het nieuws en dat was voor mij het teken om eens even met mijn vriendin haar 12 jarige dochtertje eens wat vragen te stellen.
Dochter lief keek ons aan met een blik van moet dat nu.
Maar even later tijdens de afwas kwam ze toch voorzichtig met wat vragen.
Heb zelf een medische opleiding genoten dus het kleine beetje van wat ik van huis heb mee gekregen is aardig bij gespijkerd in de loop der jaren.
Heb de medische modellen uit de tijd dat ik medische student was gelukkig nooit weg ge gooit maar altijd in de berging bewaard maar staan ondertussen in een vitrine kast in de huiskamer.
Iets wat dochter lief prachtig vind en zij komt nu geregeld met de vraag of ze de modellen mag bekijken.
En dit grijpen wij dan weer aan om met haar over alle zaken te praten die te maken hebben met seksuele voorlichting.
Groetjes Gerard
Hoi Gerard,
Wat plezierig dat je dit deelt.
Zo gaat het namelijk vaak.
In eerste instantie lijkt je dochter (of zoon) er niets van te willen weten, maar vervolgens komt er toch reactie.
Voor veel kinderen is het best een hele stap om over seks en zo te gaan praten met een volwassene. Of aan hen laten merken dat ze er interesse in hebben.
Voor het kind is het zich dan echt kwetsbaar opstellen en we weten allemaal hoe eng dat kan zijn.
Dat maakt dat kinderen vaak eerst in een beschermende reactie schieten en dan meestal tegelijk goed aftasten welke sfeer er van de volwassene af komt.
Even de kat uit de boom kijken.
Hé Gerard, ik ga je ongevraagd een tipje geven. Doe je dat al, vergeet deze opmerking dan helemaal. Dan is het misschien fijn voor andere ouders om te lezen.
Verlies je niet in technische kennis geven waarbij je per ongeluk vergeet om aandacht te besteden aan de gevoelskant van het onderwerp.
Die is zeker net zo belangrijk binnen dit onderwerp.
Dank je voor je verhaal, fijne dag.
Soms vraagt een puber een eerlijke persoonlijke vraag over hoe jij seks ervaart. En dat is best moeilijk hoor om je zonder schaamte een antwoord te geven.
Ik 38 jaar vrouw had bijvoorbeeld een date met een jongere man. Daar het nog te vroeg was om hem aan mijn 11 jarige zoon voor te stellen, waren we stiekem samen als hij op school was. Alleen op een middag hadden we pech dat ie vroeger thuis kwam. Leraar ziek en wij hoorden de deur niet dat hij binnen kwam.
Mijn vriend lag naakt boven mij op de bank in de huiskamer. Hij zag dus echt alles en bleef gebiologeerd kijken uit nieuwsgierigheid. We schaamden ons in deze genante situatie. Het verzoek: wil je nu weggaan, negeerde mijn zoon. Hij maakte grapjes met: jullie doen vieze dingen! Mijn vriend deed snel zijn boxer aan en stuurde hem naar boven.
Later op de avond met hem gepraat over de situatie waar hij ons aantrof. Dat hij in het vervolg uit privacy dus eerst aanbelt of klopt op de deur. Ik legde hem uit dat ik en mijn vriend het niet leuk vonden toen hij bleef staan kijken. Gelukkig begreep mijn zoon het toch dat wij ons vreselijk schaamden. Met de opmerking, hoe hij het vond als mijn vriend bv zijn piemeltje zag onder de douche? Maar dat hij over seks wel mag praten of vragen hebben!
Dus ik stelde hem voor op een dag om wat hij graag wil weten over seksualiteit. De meest uiteenlopende vragen kwamen op mij afgevuurd.
Doet het niet pijn toen jullie het deden? Nee, zei ik, een vrouw vindt het regelmatig lekker dat een man zijn piemel in het voorste gaatje steekt.
Krijg ik later ook zo’n dikke grote pik als die van hem? Met effe zoeken naar een meetlint had hij een idee dat de gemiddelde lengte stijve penis man 14-18 cm is! Die van mij is maar de helft en een dun wormpje grapte mijn zoon.
Een maand later stelde ik hem mijn jongere vriend voor thuis officieel. Je weet al alles over mij jongen, met een knipoog. En toen we weer geslachtsgemeenschap hadden begreep ie nu wel om ons niet te storen en graag kloppen op de deur eerst!
Hoi Viki,
Ja, zulke dingen gebeuren inderdaad.
Je kind loopt je slaapkamer binnen terwijl jullie aan het vrijen zijn.
Of, zoals bij jouw gebeurde, je kind komt op een onbedoeld en voor jouw onhandig moment thuis.
Zo’n onverwachts binnen lopen is vast herkenbaar voor meer ouders.
En dan komt er vaak wel schaamte om de hoek en dat is natuurlijk helemaal niet erg.
Ik vind het trouwens interessant om me zelf in schaam-situaties af te vragen waarvoor ik mij dan precies schaam.
Vaak moet ik best even zoeken als ik mezelf zo’n vraag stel.
Helemaal top trouwens, dat je later op de situatie terug bent gekomen.
Zo kan je zoon vragen stellen, jij je grenzen aangeven t.a.v. zijn blijven staan kijken en kunnen jullie er afspraken over maken.
Misschien is het een ideetje om voor dergelijke intieme activiteiten in de huiskamer, een speciaal ‘teken’ af te spreken.
Bijvoorbeeld als er een zakdoek aan de deurklink geknoopt zit of als de lamellen dicht zijn, dan eerst even kloppen of je de huiskamer in mag.
Dan blijft deze algemene kamer een ruimte voor je kind, waar hij normaliter gewoon naar binnen mag lopen, zonder eerst om toestemming te moeten vragen.
Groetjes, Josephine
Hallo Josephine,
In jouw reactie een heel goeie vraag, waar schaam ik me dan precies voor?
Ervaarde mijn vriend dat ook of was het slechts dat we gestoord werden alleen een irritante moment!? Met hem nog daarover teruggekomen zijn feedback op die bewuste middag.
Natuurlijk de reactie van mijn grote jongen die nu 12 jaar is, op het voorval van een half jaar geleden!
Voor mijn gevoel:
Op het moment dat je nog niet doorhad dat er iemand in de huiskamer stond die kort stilletjes mee kon kijken. Daarbij mijn vriend die boven me lag en daarbij zwaar hijgend en ik kreunend ons helemaal lieten gaan. Gewoon naakt zijn in huis daar heb ik minder schaamte gevoelens over. De geslachtsdaad vind ik iets heel intiems tussen twee mensen.
Voor zijn gevoel:
Iets wat voor veel mannen zeer intiem is, zijn geslachtsdeel. Niet zozeer als hij gewoon even naakt loopt in huis. Maar wanneer zijn penis in stijve toestand door iemand van het zelfde mannelijke geslacht gespot werd. Jouw zoon weet nu hoe groot die van mij is! Dat vindt hij privé wat geen andere man hoeft te weten. Gek genoeg als ik een dochtertje had, die zijn erectie zou zien dan vond hij het niet storend. Ook niet als een andere vrouw ons bezig zou zien!
Voor mijn zoon zijn gevoel:
Hij schaamde dat hij ons betrapte met vieze dingen en bezig waren daarmee naakt. Dat die vreemde man zijn penis gewoon in mij mag stoppen. Ik liet het toe en daarbij dat ik gekke kreunende geluidjes zat te maken. Toen mijn vriend in zijn blootje stond voor zijn neus effe zoekend naar zijn boxer ergens op de grond. Hij vond het wel een heel grappig gezicht, dat zijn penis recht omhoog stond.
Dus we schamen ons allen eigenlijk voor dezelfde dingen, naakt zijn in huis tijdens de geslachtsgemeenschap, kort samengevat. Maar niet alle ouders hebben dat schaamtegevoel. Ik weet van een goede vriendin en haar partner die naturisten zijn, er echt geen problemen mee hebben! Dus als haar dochter en zoon het zouden zien hun in bed bezig zijn het gewoon als iets natuurlijk ervaren!